Życie nasze skrajnie szare
Brak w nim romantyzmu
Spróbuj spojrzeć na nie
Z dozą optymizmu.

Dla stosunków między nami
Miej serce łaskawsze
Złe wspomnienia niechaj spłoną
Niech znikną na zasze.

Wegetacja w jakiej tkwimy
Martwi, bulwersuje.
Lecz cokolwiek uczynisz,
Z bólem uszanuję.

Życie moje też sens traci,
Z tobą nadzieja i wszystkie plany
Zawsze będziesz Aqua Vita
Mej pustynnej karawany.

Tyś moim kwiatem jednej nocy
Twoje oczy jak gwiazdy migocą przecudnie
Tyś moją bieszczadzką jesienią,
Gorącą Kubą, w samo południe.